Passacaglia and chaconne เป็นลักษณะการประพันธ์ดนตรีที่นิยมมากในประเทศสเปน ฝรั่งเศส และอิตาลี ในช่วงศตวรรษที่ 17 โดยจะมีวิธีการเดินคอร์ด Bass-Ostinato หรือ Ground Bass คือใช้กลุ่มโนต้และคอร์ดซ้ำๆ ยืนพื้นไว้และมีการแปรทำนองไปเรื่อยๆ และมักเขียนในจังหวะ ¾ โดยมักเป็นการบรรเลงของดนตรีประกอบสลับกันระหว่างการเต้นและการร้อง ในช่วงแรกมักถูกประพันธ์สำหรับ guitar, voice and continuo , keyboard และวง chamber ส่วน Chaconne คือเพลงเต้นรำ หรือเพลงบรรเลงของฝรั่งเศสในยุคบาโรค มีแนวเบสยืนพื้นเป็นหลัก มีการแปรทำนองในแนวอื่น และมีอัตราจังหวะเป็นสามเหมือนกับ Passacaglia แต่ต่างกันตรงที่จังหวะจะช้ากว่า ส่วนในฝรั่งเศสและเยอรมันความแตกต่างของ Passacaglia และ chaconne ยังไม่แน่ชัดนัก
ในช่วงหลังปี 1740 Chaconne ได้รับความนิยมมากกว่า Passacaglia มักถูกนำไปแต่งสำหลับดนตรีบรรเลงเดี่ยว และ chamber music อีกด้วย หลังจากยุคบาโรค การประพันธ์เพลงแบบ Chaconne ไม่ค่อยได้รับความนิยมนัก แต่ยังปรากฏอยู่ในบทประพันธ์สำคัญๆ ในยุคหลังๆต่อมา ตัวอย่างที่สำคัญ "Les plaisirs ont choisi" from Jean-Baptiste Lully's opera Armide (1686) , "When I am Laid in Earth", in Henry Purcell's Dido and Aeneas และ "Piango, gemo, sospiro" by Antonio Vivaldi เป็นต้น
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น